انتخاب جرثقیل های دروازه ای سفارشی نیاز به رویکردی جامع بر اساس الزامات عملیاتی خاص مانند ظرفیت بالابری، دهانه و محیط کار دارد. ابعاد زیر باید در درجه اول در نظر گرفته شود

1. انتخاب پارامتر اصلی

ظرفیت بالابری و دهانه

مدل های تک تیر برای عملیات در مقیاس کوچک تا 50 تن با دهانه تا 35 متر مناسب هستند، در حالی که مدل های دو تیر برای کاربردهای بزرگ بیش از 200 تن با دهانه های بیش از 100 متر طراحی شده اند.

عملیات واقعی نیاز به تأیید توزیع بار در نقاط بالابر دارد تا اطمینان حاصل شود که ظرفیت نامی، از جمله چرخ دنده بالابر، الزامات را برآورده می کند.

2. سازگاری با محیط کار

جرثقیل های نصب شده روی ریلی برای سناریوهای مسیر ثابت (به عنوان مثال بنادر و محوطه های حمل و نقل) مناسب هستند، در حالی که جرثقیل های نصب شده روی تایر برای محیط های بدون مسیر (به عنوان مثال سایت های ساختمانی) مناسب هستند.

کابین های کاملا محصور در محیط های با دمای بالا و گرد و غبار مورد نیاز هستند و دستگاه های ضد واژگونی برای عملیات مرتفع ضروری هستند.

بهینه سازی سازه و عملکرد

3. ساختار پرتو اصلی: تیرهای اصلی دوتایی (جعبه یا خرپا) ظرفیت تحمل بار و پایداری برتر را ارائه می دهند و برای دهانه های بزرگ مناسب هستند. تیرهای تک اصلی دارای ساختار ساده تری هستند و مقرون به صرفه تر هستند و آنها را برای تناژهای کوچکتر ایده آل می کند.

طراحی فاصله بین دو محور: معمولا در 1/4 تا 1/6 طول دهانه تنظیم می شود تا از ثبات عملیاتی اطمینان حاصل شود و امکان عبور محموله از زیر پایه ها (به طور کلی ≥0.5 متر) را فراهم کند.

4. هزینه و نگهداری:

یک طراحی مدولار را برای کاهش هزینه های سفارشی سازی و در عین حال متعادل کردن چرخه های تعمیر و نگهداری تجهیزات و مصرف انرژی در اولویت قرار دهید.

اگرچه فناوری هماهنگ سازی هیدرولیکی راندمان نصب را افزایش می دهد (به عنوان مثال فشرده سازی مجموعه جرثقیل 6000 تنی به 14 روز)، اما مستلزم در نظر گرفتن هزینه های خرید تجهیزات است.

5. ایمنی و استانداردها

اطمینان از انطباق با استانداردهای ملی مانند GB/T 23723.5-2025 برای تضمین اعتبار سنجی نمونه اولیه دیجیتال و دقت برش لیزری (به عنوان مثال 9000 میلی متر در دقیقه).

برای کاهش خطرات عملیاتی 10 تا 15 درصد افزونگی ارتفاع بالابر را مجاز کنید.